-
1 θαλάμη
θᾰλᾰμ-η, ἡ,A lurkingplace, den, lair,πουλύποδος θαλάμης ἐξελκομένοιο Od.5.432
, cf.Arist.HA 599b15, Numen. ap. Ath.7.315b; of the σωλήν and polypus, Arist.HA 535a17, 549b32; of the nest of the fish φωλίς, ib. 621b9; of the Theban dragon's den, E.Ph. 931 (pl.); of the cave of Trophonius, Id. Ion 394 (pl.); of the grave, Id.Supp. 980 (anap., pl.); of the hive or nest of bees, in pl., AP6.239 (Apollonid.), 9.404 (Antiphil.); cj. in E.Ba. 561 (v.θάλαμος 11
).2 of cavities in the body, Hp. de Arte 10(pl.); ventricle of the heart, Arist.Somn.Vig. 458a17; of the pores of sponges, Id.HA 548a28; the nostrils, Poll.2.79; αὕτη τῶν κοιλιῶν ἡ οἷον θ. of the ([place name] Galenic ) optic thalamus, Gal.UP16.3; of recesses in the cranial bones, ib.11.3; of the eye- socket, Steph.in Hp.1.93D.
См. также в других словарях:
θαλάμη — η (AM θαλάμη) το θαλάμι, η τρύπα στην οποία ζουν υδρόβια ζώα («πουλύποδος θαλάμης έξελκομένοιο», Ομ. Οδ.) νεοελλ. κοίλωμα τών φορητών όπλων, καθώς και τών πυροβόλων, το οποίο χρησιμεύει για την υποδοχή τού βλήματος αρχ. 1. σπήλαιο, κοίλωμα τού… … Dictionary of Greek
